Celność: Umiejętność prawidłowego celowania przy użyciu strzałek, kropek i innych pomocy dostępnych na torze.
Rozbieg: Obszar z drewna klonowego znajdujący się za linią spalonego, w którym gracz wykonuje rzut. Jest to również ruch gracza z kulą w stronę linii spalonego.
Baby split: Split, który powstaje po przetoczeniu kuli pomiędzy dwoma stojącymi kręglami. Zazwyczaj 2–7 lub 3–10; może również być 4–5, 5–6, 7–8, 8–9, lub 9–10.
Back-up ball: Odwrotny łuk. Kula, która skręca z lewej do prawej (dla praworęcznego gracza).
Back-swing: Naturalny ruch cofnięcia kuli po wypchnięciu jej do przodu, przed wykończeniem rzutu.
Odpowiednia postawa: Właściwe ułożenie ramion, kolan i stóp podczas rozbiegu.
Tor ruchu kuli: Wyimaginowana linia, którą podąża kula od momentu rzutu do momentu uderzenia w kręgle.
Big four: Split 4–6–7–10. Zwany również „double pinochle”.
Klepki: Drewniane listwy, które tworzą tor i rozbieg.
Brooklyn: Uderzenie w lewą stronę kręgla głównego. W Brooklynie nazywa się „Jersey”.
Bucket: Niestrącenie kręgli 2–4–5–8 lub 3–5–6–9. Zwane również „dinner pail”.
Rynna (gutter): Kanał z każdej strony toru, który odprowadza kulę z powrotem do pinsettera.
Pęknąć: Spiąć się pod presją.
Chop: Strącenie wyłącznie przednich kręgli w drugim rzucie rundy.
Christmas tree: 2–7–10 lub 3–7–10.
Czysta gra (clean game): Rozgrywka, w której nie ma open frame.
Konsekwentność: Umiejętność gracza do pchnięcia, wykonania zamachu i wykończenia rzutu każdorazowo w ten sam sposób.
Count: Liczba kręgli strąconych w jednej rundzie, którą należy dodać do spare’a z poprzedniej rundy.
Dead ball: Nieskutecznie rzucona kula. Również rzut niezaliczony, który został oddany nieprawidłowo z przyczyn niezależnych od gracza. Gracz ponawia rzut.
Rzut: Czynność polegająca na zamachu, rozbiegu, wypuszczeniu kuli i wykończeniu rzutu.
Double: Strike dwa razy z rzędu.
Upuszczenie kuli: Przedwczesne wypuszczenie kuli podczas rzutu; kula nie przekracza linii spalonego.
Dutch 200: Gra ukończona poprzez naprzemienne rundy strike’ów i spare’ów.
Spalony: Przekroczenie linii spalonego podczas oddawania rzutu oraz zanim kręgle zostaną ustawione dla następnego gracza.
Four bagger: Strike cztery razy z rzędu.
Runda (frame): Jedna dziesiąta gry; frame – również jedno z dziesięciu pól, w których rejestruje się wynik rozgrywki.
Kula w rynnie: Źle skierowana kula, która wypada z toru do rynny.
Handicap: Dostosowanie wyniku w zawodach między indywidualnymi uczestnikami lub drużynami do poziomu wyrównawczego.
Kręgiel główny: Kręgiel numer jeden.
Mocne uderzenie: Uderzenie w kieszeń w środek kręgla głównego.
Kręgiel królewski (king pin): Kręgiel 5.
Tor: Licząca 60 stóp długości powierzchnia z drewna klonowego i sosnowego, po której toczy się kula.
Leave: Kręgle niestrącone w pierwszym rzucie rundy.
Lekkie uderzenie: Uderzenie w kręgiel główny zbyt na prawo, by uzyskać strike.
Kropki: Trzy rzędy kropek poza linią spalonego, które mają pomóc graczowi znaleźć odpowiednią pozycję do rozpoczęcia rzutu oraz wypuszczenia kuli.
Loft: Wyrzucenie kuli na tor daleko za linię spalonego.
Move in: Skorygowanie rzutu na lewo (dotyczy praworęcznego gracza).
Move out: Skorygowanie rzutu na prawo (dotyczy leworęcznego gracza).
Open frame: Runda, w której gracz nie strącił wszystkich kręgli.
Pendulum swing: Ruch wahadłowy kulą w dół.
Pinsetter lub pinspotter: Urządzenie porządkujące i ustawiające kręgle.
Wybieg: Miejsce na samym końcu toru, do którego wpadają kręgle i kule.
Pitch: Kąt, pod jakim otwory na kciuk i palce zostały nawiercone w kuli.
Kieszeń: Przestrzeń między kręglami 1 i 3; strefa, w którą należy uderzyć.
Wypuszczenie kuli: Wypuszczenie kuli z ręki, bezpośrednio przed wykończeniem rzutu.
Obrót: Jeden pełny obrót kuli w trakcie toczenia.
Toczenie: Ruch kuli naprzód.
Rotacja: Ruch kuli w bok.
Zaniżanie wyniku: Oznacza to, że gracz celowo gra gorzej niż jest w stanie, zazwyczaj aby obniżyć swoją średnią lub w inny sposób zdobyć przewagę poprzez uzyskanie wyniku poniżej możliwości.
Scratch: Korzystanie podczas zawodów indywidualnych lub drużynowych z rzeczywistych wyników i średnich; bez handicapu.
Ślizg: Element ostatniego kroku rzutu.
Uchwyt kuli (span): Odległość między wewnętrzną krawędzią kciuka a otworami na palce.
Spare: Strącenie wszystkich kręgli w jednej rundzie dwoma rzutami.
Split: Split to pojęcie nadane kręglom po pierwszym rzucie rundy, gdzie kręgiel główny został
Pozycja wyjściowa: Pierwsza pozycja przyjmowana przez gracza obejmująca chwyt kuli, ułożenie stóp oraz odpowiednie rozłożenie ciężaru ciała.
strącony, a pozostałe kręgle dzieli odległość co najmniej jednego kręgla.
Strike out: Strike trzy razy pod rząd w dziesiątej rundzie.
String: Strike zdobyty kilka razy z rzędu.
Synchronizacja: Koordynacja ruchu ciała i kuli podczas oddawania rzutu.
Turkey: Strike trzy razy z rzędu.
Washout: Po rzucie kręgle 1–2–10 lub 1–2–4–10 nadal stoją.
W każdym urządzeniu zazwyczaj znajduje się 20 kręgli.
Masa każdego standardowego drewnianego kręgla i kręgla powlekanego tworzywem wynosi nie mniej niż 3 funty 6 uncji (1531 g) i nie więcej niż 3 funty 10 uncji (1645 g).
Wysokość każdego kręgla powinna wynosić 15 cali, plus minus 1/32 cala (380–382 mm).
Największa średnica kręgla to 4,755–4,797 cali (121–122 mm) na wysokości 4,5 cala (114 mm).
Średnica podstawy wynosi ok. 2 cale (51 mm).